Cmentarz Zapomnianych

Jednak nie każdy zapomniał o tym cmentarzu. Mimo iż nie był on jedyny, to Niyati odwiedzała wszystkie z ciekawości. Poza ciekawością to było jej zadanie, w końcu nie każdy ma taką rangę w wiosce. Sprawdzała czy wszystko w porządku z duszami, które są na cmentarzu i zostały w jakiś sposób zatrzymane na ziemi bez szansy na niebo czy piekło. Z jednej strony to musi być smutne i męczące, a z drugiej niektóre duchy wierzyły w to, że Nekromanci wybiorą właśnie je i znów powrócą do życia jak za dawnych czasów. Najgorsze jest to, że Ci cholerni nekromanci nie ożywali ich z dobrej woli, tylko dla swych korzyści. A szczątki, które są wskrzeszane przez naprawdę złego nekromantę zazwyczaj mają w sobie więcej zła niż dobra. No chyba, że za życia i tak był niezłym sukinsynem wtedy nie ma dla niego ratunku. Przechodząc tak przez groby wyczuwała bardzo dużo duchów kręcących się tu. Jedne chcą być widziane, inne nie. To nie zależy od szamanów. W końcu zatrzymała się przy jednym nagrobku i zamyśliła czytając go uważnie. Niektórzy z nich zaprawdę byli dobrzy... Szkoda, że tak szybko opuścili ten świat.

To mogło być dla niektórych niezłą niespodzianką, bowiem widziała je bez względu na to czy chciały tego, czy nie. Taki bonus. I właśnie ten jeden przyciągnął jej całkowitą uwagę. Dążył do tego? Nie, wygląda na takie, który ma dość. W sumie nie ma się mu co dziwić! Komu chciałoby się siedzieć tyle w tak nieprzyjemnym miejscu. Tak, jak ona wtedy z zimną i... Podeszła do niego wolno z poważną miną jak zwykle.
- Witaj.
Powiedziała stojąc przed nim i przyglądając mu się przez chwilę. Zaraz rozejrzała się wokół, aby jeszcze raz popatrzeć na te niektóre dusze. Naprawdę, niektórym przydałoby się pójście do góry, albo nawet na dół. Zaraz jednak wróciła spojrzeniem na mężczyznę. Wcale nie był stary, a wręcz przeciwnie. Był młody i przystojny. Właśnie dlatego nie cierpi patrzeć na niektóre dusze... Żeby tacy przystojni umierali, toż to niedorzeczne. Zaśmiała się w myślach, a kącik jej ust drgnął, jakby chciał unieść się do góry. Oczywiście nie pozwoliła na to, bo duch mógł to odebrać w każdy możliwy sposób. Najprędzej obrazę i drwinę, a tego nie chciała.

Był doprawdy urzekający. Chociaż następne zdanie naprawdę zabrzmiało śmiesznie w jej przypadku.
- Toż to moja rola mój drogi, aby zapuszczać się w takie miejsca. Niektóre dusze stale wymagają obserwacji, już niejednokrotnie były przypadki takie, w których ktoś ich nie dopilnował, a skutki były tragiczne.
Odparła z cieniem uśmiechu na ustach. Oj tak, wtedy to się Łącznik nieźle zdenerwował, a osoba pełniąca funkcję przy cmentarzach miała niezły wykład na temat tego jak powinno się doglądać innych i sprawować opiekę.
- Nazywam się Niyati. Nie jestem jedną z nekromantek, a z szamanek.
Przedstawiła się, aby zapewnić go, że nie jest jedną z tych czarnych i złych osób. Chociaż i tak większość pewnie liczyła na taką nekromantkę. To w pewnym sensie zrozumiałe. A według niej to powinni się nawet radować z przybycia szamanki.

Lord? Jakim cudem udało jej się spotkać Lorda? Przez chwilę myślała, że to zwykły duch, który nie wyróżnia się niczym, a jednak... Udało jej się spotkać takiego niesamowitego osobnika.
- To zaszczyt poznać kogoś tak niesamowitego. Muszę przyznać, że znam tylko kilku takich prawdziwych lordów.
Wysłuchała jego słów i trochę się dziwiła, że zaprzestał mieć nadzieję na to, że ktoś w końcu go wybierze i uczyni ponownie człowiekiem.
- Wybacz, ale muszę się nie zgodzić z twoimi słowami. To nie są bajki. Nekromanci istnieją, w końcu my Szamani też jak widać. Co do dusz, to niezmiernie się raduję z tego powodu, iż zostały zabrane nareszcie na drugą stronę. Nie oznacza to jednak, że mogę sobie odpuścić i zaprzestać przychodzić na cmentarze. Nawet te które walczą i mają się męczyć zasługują na opiekę.
Odparła pewna swych słów. Nigdy nie można się poddawać, to jest pierwsza zasada jeśli chodzi o walkę. A nawet jak nie walczysz, to musisz mieć nadzieje inaczej staniesz się kompletnym duchem, który nie potrafi się porozumiewać. Taki los jest chyba najgorszy... W każdym razie była delikatnie zaintrygowana jego osobą co nie zdarza się często i przyglądała mu się dalej, oczywiście dyskretnie.

- Ależ jesteś wyjątkowy, nawet jeśli jesteś martwy.
Słuchając go miała jedno wrażenie.
- Ty chcesz żyć.
I tyle miała do powiedzenia. Nieważne jakby się tłumaczył i jaką by odczuwał niechęć, to że walczy oznacza chęć życia. Gdyby było mu wszystko jedno i nie chciałby dalej błąkać się po tej beznadziejnej ziemi dawno dałby się pożreć.
- Nie każdy ma tyle siły, aby nadal trwać w takim stanie i mieć nadzieję na nowe życie. Nawet jeśli za życia byli sławni to po śmierci mogą okazać się właśnie tacy.
Słyszała jego ostatnie słowa, więc nie zatrzymała swych słów i pozwoliła im płynąć. Tak to właśnie jest i tego nie da się zmienić. Dlatego też nekromanci bardzo uważnie dobierają sobie umarłych. Zamyśliła się i stała tak nieruchomo patrząc w drzewo.
- Hmm, chyba, że chciałbyś zostać przeniesiony na inny cmentarz.
Mruknęła cicho pod nosem.

- Och, rozumiem.
Czyli dlatego nie chce opuścić tego cmentarza. W sumie, to pewnie na jego miejscu postąpiłaby tak samo jeśli chodzi o matkę. Dzięki niebiosom, że nie jest duchem, bo jednak nie wytrzymałaby towarzystwa swej rodzicielki. Jej chwilowe rozmyślania przerwały jego słowa i kwiaty, które ujrzała przed sobą.
- Bardzo dziękuję, Lordzie.
Dla niej to nie było krępujące i znakomicie wiedziała, czemu on nie może. Każdy głupi zapewne by się domyślił, a jeśli nie... to powinien zacząć używać mózgu. Powoli się schyliła i podniosła kwiaty przyglądając się im jeszcze uważniej niż wcześniej. Rzeczywiście jego moc jest wielka... Wie, że ma swoje obowiązki, lecz na razie ma ochotę zostać tu i tak zrobi.
- Mam nadzieję, że moje przybycie chociaż odrobinę sprawiło Ci radość.
Miała jeszcze dodać, że umocniło wiarę w to, iż jest szansa dla niego. Absolutnie nie skreśla nikogo z pozostałych, po prostu jak wiadomo Ci z większą mocą zawsze są chętniej wybierani. Co nie oznacza, że dla tamtych nie ma nadziei. A tak poza tym, to naszła ją chęć na głębsze poznanie go. Jak widać, nawet duchy mogą być ciekawe.